Jovan Krkobabić

Gospodar vremena.Najstariji poznati i priznati živi organizam, posle crvenog kanadskog bora iz Nacionalnog Parka Jelouston (mada dotični tvrdi da je on stariji za celih 136 godina).
Persona koja je upoznata sa svime osim sa svojim trenutnim poslom i stanjem PIO.
Sinonim sa dugovečnost, i odličan poznavalac istorije, sa obzirom da je većini bitnih događaja prisustvovao lično, ili je odgovoran za njih.
Smatra se izumiteljem (ili bar pomoćnikom istog) prvog pisma, nadzornikom radova na Kefernovoj i pomoćnikom glavnog arhitekte na Keopsovoj piramidi.
Kasnije je prešao sa Jevrejima Crveno More, da bi onda zajedno sa Romulom i Remom 753. godine pre Hirsta položio kamen temeljac Rima (i dan danas je počasni građanin istog).
Bio je predsednik Udruženja Vojnih Penzionira Sparte, i poznat je po tome što je izborio povećanje penzija za sve učesnike bitke kod Termopila, iako nijedan nije preživeo.
Kasnije je slušao Isusa zajedno sa Apostolima, a bio je i jedan od reformatora rimskog penzionog zakona. Pretpostavlja se da je Rim na kraju zbog toga i propao.
Nije učestvovao u Kosovskom boju, jer je bio prestar za vojni poziv i mobilizaciju, ali je bio živi svedok svih događaja koji su se tada odvijali.
Jedno vreme (od 1526. do 1804.) bio je u prevremenoj penziji ali se kasnije odrekao iste u korist srpskog naroda.
Bio je Ministar u Sovjetu Serbskom za vreme Karađorđa,a i u kasnijim srpskim vladama sve do Prvog Svetskog Rata kad je otišao u SAD.
Nakon što je obavljao nepoznate i neproverene dužnosti u Vol Stritu, došlo je do kraha svetske berze 1929. godine, i on je posle toga napustio taj posao i vratio se u Srbiju, gde je i danas, brinući se za penzionere, barem prema njegovim rečima.
Ostaje najeminentniji srpski političar,i svakako najstariji poslanik na svetu.