Radovan

Radovan (ugleda dedu na ogradi): Sta je ovo, sunce ti jebem?! (dedi) Gospodine? (sam sebi) Joooj, Radovane, crni Radovane, jao sta cu sad da radim?! (opet dedi) A i ti, pizda ti materina, sta se kecis na moju ogradu u tom... pederskom odelu?! (opet sebi) I odo' sad na robiju sto sam 'teo da zastitim imanje... Jao, Milunkaaa (okrece se) sa' cu da ti jebem mater.
(vraca se sa zenom mu Milunkom)
Milunka: Nemoj Radovane...
Radovan: Jel me ti nagovori da turim struju u ogradu? Turnem ti ga majci! Sta sad da radim s ovim? (pokazuje na dedu) Aj mu sad ti objasni: 'Gospodine, ta struja nije opasna, to samo pecne malo, a to sto set vi umrli, to je slucajno, desava se! (sebi) Joj Radovane, zena ti je budalina, a ti si jos veca kad je slusas! Stanislav, komsija, turio struju u zice, aj da turimo i mi u nase... zice. (razmislja) To! Stanislav! Milunka, 'vataj ga za noge!
Milunka (isprepadano) : A sta ces sad s njim?
Radovan: Da ga jebem, Milunka. Da ga prebacim kod Stanislava! Jel ima struju u ogradu? Ima! Jel mog'o da pogine kod njega? Mog'o je! Nek ide on na robiju! Ionako se prvi setio da turi struju ovde...