ultimativna perverzija u gradskom prevozu u vreme transformacije ovdašnjeg podneblja u tropsku šumu.
nekada sporadični slučajevi manijaka koji su voleli da nose kišne mantile i po najvećoj vrućini (verovatno zbog golotinje ispod), koji bi se pretvarali u golu vodu dok prišljamčeni uz nečiji tur (nebitan pol) mentalno onanišu ili u realnom vremenu, čvrsto stiskajući rukodrkače i kojima bi se pritom zamaglile naočare od silnog dahtanja, nisu više upečatljivi niti prepoznatljivi.
spoljašnji klimatski uslovi pretvorili su sredstva gradskog prevoza u ekspres lonce sa ljudskim namirnicama koje se isprva vlaže, a potom i bare u nesnosnoj zapari a sve to u sopstvenom soku koji se kao kapljice kondenzata odvaja od plafona mobilnog sredstva prenadraženosti i sveopšte uspaljenosti.
