Ako bi znanje okarakterisali kao ključ uspjeha, a sreću kao ključaonicu na ulaznim vratima u svijet slave, zvučno ime moglo bi da se predstavi kao galantan, gospodski korak preko tog zamišljenog praga. To je ono ime koje se ne krije pod bombastičnim pseudonimima, jer nijedan pseudonim ne može da nadmaši čarobni spoj boja tog imena. Takva imena su, recimo, Majkl Džordan, ili Erik Klepton, ili, evo, Petar Kralj, pa i Leo Lerinc. Da su se roditelji Lea Lerinca kojim slučajem zeznuli davši svom anđelčiću iz inkubatora neko ime tipa Rodoljub, ovaj bi se stidio svoga imena, makar to poricao i kleo se u majku, ali svi mi dobro znamo da bi se stidio, pa bi mu zbog toga samopouzdanje bilo u kurcu i njegovo upoznavanje sa djevojkama bilo bi zakrčeno ostrugama, njegova ljevica bi takođe imala sasvim jadan život, tumarala bi ćorsokacima tmurna i bezlična i život bi mu se sveo na konobarisanje iza šanka.
- Kako se zove ona cura, smeđa je, onako malo krupnija, izbačena je sa Mehanizacije zbog prepisivanja?
- Hmm... mislim da je Marta. Da, jeste, Marta se zove.
- Aj idiote, kakva Marta, studiramo šumarstvo a ne Akademiju umjetnosti.
Odlična!
Dariju naročito podvlačim.
Marta je fino ime. Mene smaraju Glorije, Vanese, Darije, Valerije i Viktorije. Kul defka +