Picopevac je tradicionalno, ukoliko je iskompleksiran, skraćenje kičme i dugih kostiju nadoknađivao naslaganim kartonom u cipelama, umnožavanjem pendžeta na cipelama, diskretnim nadziđivanjem štikle i ostalim haj tek metodama koje su žarile i palile u drugoj polovini dvadesetog veka. Isturao je i teglio svoj vrat i dizao bradu kada ono sa cipelama nije bilo dovoljno.
Patnja niskih i iskompleksiranih muškaraca jenjava tokom 21.veka: tupe je zamenjen nadogradnjem, presađivanjem kose i lažnih perčina dok sa pojavom tetoviranja obrva, brijanjem glave u svim oblicima i pravcima, farbanjem kose, pirsinga i ostalog, picovevac od ružnog pačeta postaje influenser.
Apgrejdovan picopevac ne preza od lakiranja noktiju i lake dnevne šminke, dok za specijalne prilike bira jaču šminku koja svemu daje naglašenu feminiziranu notu.
Na kraju krajeva, jebe mu se za visinu pošto ima široku lepezu gedžeta koja ga čini otpornim i pogodnim za sve vremenske neprilike, društvene događaje i intimnije momente.
Ružno pače nije džabe vekovima sanjalo da postane labud. Doduše, virtuelni.
