Žargonski naziv za pretke današnjih srpskih porodica, koji behu rođeni između, približno 1850.-te i 1875.-te godine 19.-og stoleća, koji behu čitav svoj vek, pošteni, pametni i vispreni seljani, iako ponekad, na svoju ruku, behu dobre gazde svojih domaćinstava i uzorni očevi svojih seoskih porodičnih zadruga...
Ti ljudi behu upamćeni od strane svoje okoline, društva, ali i od potomaka, jer dobar deo njih je doživeo neku starost,
kao velike drugarčine, mangupi, boemi i sve u svemu, kao vispreni, dobri i veliki ljudi...
Oni behu pripadnici starije i srednje generacije vojnika Velikog rata i očevi srednje i mlade generacije hrabrih srpskih boraca iz Velikog rata (1914-1918)...
Pored svih gore navedenih podataka i odlika o precima poznatim kao ,,ludi Milojko, znatan deo njih se više puta ženio, imao više dece, ali i ljubavnica, ili nešto od ovoga, što doprinosi njegovoj muževnosti i reputaciji muškarčine...
Prema nekom pravilu, svaka srpska porodica ima nekog svog pretka, ,,ludog Milojka'', koji je bio starija ili srednja generacija ratnika I Svetskog rata...
Ukoliko neka porodica ne bi imala pretka - ,,Milojka'', onda bi imala dedu, koji beše mladić u vreme Vel. rata, koji bi bio prva generacija od ,,ludog Milojka'' i delimično nadomestio nedostatak ,,pretka Milojka''...
Generacije ratnika iz Vel. rata: stara (rođeni tokom perioda 1850.-1868.),
srednja (1869.-1879.) i
mlada (1880.-1900.).
Fenomen ,,ludog Milojka'', popularizovan je najpre u srpskoj humorističkoj mini-seriji ,,Ljubav na seoski način'' (1970.) i kasnije u filmovima ,,Žikina dinastija'' (1985.) i ,,Žikina dinastija II'' (1986.), u kojima se čuveni predak glavnih junaka, spominje...
Prosečni životni put prosečnog pretka ,,ludog Milojka'':
Rodio bi se tokom sedme ili osme dekade 19.-og veka, od obrazovanja bi imao četvorogodišnju osnovnu školu ili bi ga obrazovao pismeni rođak.
Oženio bi se u proseku u 22. godini starosti, posle odsluženja vojnog roka.
On beše pošten, inteligentan, vispren i vredan čovek sa sela.
On beše drugarčina, lafčina, beše boem veseljak, lumper i gurman...
Znatan deo njih je bio i borac iz Vel. rata...
Imao je u proseku petoro dece, od kojih bi makar jedan bio sin, očev naslednik, koji bi verovatno bio borac Vel. rata...
Deo njih bi postali udovci u dvadesetim godinama, zbog postporođajnih komplikacija, tuberkuloze, boginja itd., ili u srednjim godinama, zbog istih i sl. razloga...
Znatan deo njih bi se ponovo oženio i nastavio život dalje...
Nasledili bi imanje od oca i svojim radom, trudom, ali i nasleđem, uvećali bi imetak...
Ti su ljudi obično umirali u 70.-im i 80.-im godinama starosti, a bilo je i onih, koji su umrli kao petostruko punoletni...
Ostavili bi iza sebe (relativno) brojno potomstvo, dobro ime i dobar imetak...
Osim velikih istorijskih i nacionalnih zabluda, podložni smo i onim „sitnijim”, ali koje nam određuju svakodnevicu. „Ne valja da se sedi na kućnom pragu, posebno kad grmi”, „Hleb od 500 grama je opšteprihvaćen pod nazivom kilo hleba”, „Ne valja da se zviždi u kući, to privlači miševe”, „Ne valja da se otvara kišobran u kući”, „Žvakanje žvaka može da deformiše vilicu”, „Ma koliko vruće i zagušljivo bilo, ne otvarati prozor, ubiće promaja”, navode na popularnom internet portalu „Vukajlija” niz sujeverja i zabluda našeg naroda.
Politika · 31. Januar 2011.