Grafit koji je jednoga dana osvanuo na zidinama BG-a. Za one koji ne znaju o čemu se radi, evo objašnjenja: sećate se priče kako je Vuk Branković izdao Lazara na Kosovu 1389-e? E, u toj bici, Vuk je sa strane, na jednoj uzvisici, stojao sa svojih 20000 vojnika, i čekao pravi trenutak da uleti. To je trebalo da iznenadi tursku vojsku. No, kada je video kojom brzinom srpska vojska gine, i shvatio da bi njegov upad na žurku bio siguran put do smrti, odlučio je da se povuče. Tih 20000 hiljada vojnika bili su jedini preostali muškarci u Srbiji. Nekoliko vekova kasnije, statističari su izračunali da u Srbiji, da je Vuk uleteo sa vojskom i svi izginuli, ne bi bilo nijednog muškarca srpskog porekla do 19-og veka.

Deca dezertera su postali, po porodičnoj tradiciji - zanimanju, kvislinzi i tirani a deca poginulih (Bizantijskom izdajom) na Marici i Kosovu, i ostalim lancima izdaje, su postali robovi Kvislinga - što se slaže sa definicijom o negativnoj selekciji kadrova u Bizantu nastranome. Robovi od robstva Bizantiskih kvislinka oslobode se kad đipnu preko reke Save i postanu Mađari, Hrvati, Francuzi, Nemci pa čak i Turci.