Filmovi koji su se počeli snimati po nalogu ondašnjih komunističkih vlasti jer su isti shvatili da se narod zasitio izmišljenih partizanskih heroja ( čast iziuzetcima Mirku i Slavku) i filmova sa 5,ooo mrtvih Nemaca.
Isti ti junaci su promenili dresove i od napaćenih rodoljuba postali urbane legende raskalšnog gradskog života. Prvo stidljivo a potom i sve slobodnije glumice koje su glumile mlade hrabre partizanke počinju pokazivati svoja bujna i jedra poprsja. Neke su otišle i dalje pa su ohrabrene visokim honorarima ( za ono vreme) pokazale i više.
Neki filmovi su bili toliko eksplicitni da je postojala i tzv. kućna cenzure kada bi majke deci prekrivale oči kod prikazivanja pojedinih scena gde se vidi pošumljena pička a očevi se tobož vrpoljili u fotelji i glasno negodovali na prostakluke.
Sve to pod sloganom, dajte narodu hleba i igara.
Pa dobro, makar im je bilo stalo da se narod igra...
