Crnogorska Pravoslavna Crkva je verska zajednica koja obitava na teritoriji Republike Crne Gore i u Crnogorskoj Dijaspori. Veoma važan faktor u stvaranju Crnogorske nacije, njen stub i kamen temeljac.
Prema tvrdnjama Crnogorskih istoričara u Crnoj Gori postoji samo jedna pravoslavna crkva koja je godinama, vekovima pa čak i milenijumima postojala i branila duh Crnogorske nacije. Smatra se da su njeni prvi vernici bili Eva Vasojević i njen muž Adam, alijas Vojin Vasojević. Njena Autokefalnost biva ukinuta još u kamenom dobu, ali Car Konstantin Milanskim Ediktom iz 313. godine, osim što proglašava Hrišćanstvo kao ravnopravnu religiju, obnavlja Autokefalnost Crnogorske Pravoslavne Crkve što nailazi na ushićenje i oduševljenje mnogih njenih vernika.
Čak i za vreme Cara Dušana i Velike Srbije postoji Crnogorska Pravoslavna Crkva a za vreme Otomanske vladavine biva ukinuta nekoliko puta zbog pomaganja i potpirivanja ustanaka protiv Turske vlasti, a potom Hatišerifom Sulejmana Veličanstvenog iz 1834. godine Crnogorskoj Pravoslavnoj Crkvi ponovo biva obnovljena autokefalnost.
Međutim, glavna prekretnica nastaje kada joj te kobne 1918 godine Srpska Pravoslavna Crkva nemilosrdno ukida autokefalnost i zabranjuje njeno delovanje, a svako ko se protivio tome završavao je na neslavan način ili dobijao batinanje od okrutnih Srpskih žandarma i milicije. Zatim sledi gotovo čitav vek progona i stradanja vernika Crnogorske Pravoslavne Crkve, negiranja njenog postojanja, oduzimanja njene imovine, a sve to naravno, u cilju ostvarenja Veliko-Srpskih nacionalnih interesa. Sve pomenute činjenice su valjano iznete i dokazane u knjigama mnogih ideologa savremenog Crnogorskog nacionalizma poput Jevrema Brkovića i Novaka Adžića.
Posle jednog junačkog i slavnog poduhvata kakav je obnavljanje Svete Crnogorske Pravoslavane Crkve 1992. godine pod patronatom Crnogorskih nacionalista, Liberala i članova SDP-a na čelu sa Rankom Krivokapićem, slede zahtevi, žalbe pa čak i pretnje da se sva imovina, crkve i manastiri na teritoriji Republike Crne Gore koji su u vlasništvu Srpske Pravoslavne Crkve, vrate Crnogorskoj Pravoslavnoj Crkvi. Ako se to ne učini, članovi i simpatizeri ove neregistrovane, nelegitimne i kanonski nepriznate verske zajednice na čijeg je poglavara i duhovnog vođu dva puta bačena kletva od Vaseljenske Partrijaršije, prete izbijanjem velikog građanskog rata.
Mitropolit Crnogorske Pravoslavne Crkve Mihailo izjavio je da je poseta Srpskog Patrijarha Irineja Crnoj Gori pokušaj Srpske Pravoslavne Crkve da ostvari Velikosrpski nacionalni projekat i "posrbi" Crnogorce.
Ja zi kažem, nismo se trebali kurčiti. Alah je put i svijetlost. Turska bi ostala sa nama. Zamisli samo kako bi dobro bilo.
Ili da smo Džedaji svi.
Joda, Semjuel El Džekson, Sila. Bilo bi nam svima ekstra. Svetlosne sablje. Do jaja.
Imaš i raznih muslimanskih frakcija koje se međusobno ne podnose.
Nego neka mi objasni neko zašto se ljudi (javno) bakću ovakvim stvarima. Mislim, to je privatna i intimna stvar, ne znam zašto bi nekoga zanimalo ko je koje vjere. To bi isto bilo ka da je čovek peder i ide okolko i viče "Ja volim kurac! Volim ga svukuđ po meni!"
Imaju Babini i Alijini, to znam.
Već vidim naslov u svim svetskim novinama:
"Tomislav Kruz deli svima ženu u verske svrhe"....i onda mali podnaslov: "Kada sam se udala za njega nisam znala da je toliko majušan i da će me deliti u verske svrhe"....
Večernje novosti bi dodale
A Kurir
Zato kažem da smo trebali biti muslimani.