Problem malih sredina. Jednom izbjegli zbog rata i uvijek ostali izbjeglice. Iako u novim krajevima žive po 16 i kusur godina za domorodačko lokal-patriotsko stanovništvo oni su bili i ostali izbjeglice. Nekima su djeca rođena u novom mjestu i već su dobrano srednjoškolci, ali su etiketirani kao izbjeglice i takvi su i ostali. Naravno, izbjeglice se po prirodi stvari znaju bolje snaći od ovih domaćih pa se prema njima stvara jedan opšti sveprisutni animozitet, koji naravno biva na isti način uzvraćen. Kafanske tuče i zapošljavanja po izbjeg-patriotskoj liniji su sasvim regularna pojava.
-Sine ima li kakvih cura?
-Ima bako koliko hoćeš.
-Ima li ijedna tvoja?
-Ima jedna Dejana?
-Mašala! Čija je?
-Ma ne znaš ti njene.
-Čija? Kaži baki.
-Ma njeni su iz Jajca.
-Šta!? Izbjeglice?! Mani se ti toga, nađi ti neku našu.
Evo pluseva...
Bruce ako te vata nostalgija, odeš do Fruške gore, popneš se dva puta, i posle sve Ok...mine te želja, a upala mišića odradi ostalo :)
TReba ovoj dati više pažnje.
+