Akutni afektni fetišizam je psihološko stanje vrlo često primećeno kod stanovnika zapadnog Balkana, a naročito prostora nekadašnje SFRJ.
Ova pojava se ogleda u nezadrživoj želji da se u afektom stanju žestoko, jasno i vrlo glasno izrazi svoj fetiš. Praćenjem nosilaca ovog psihološkog stanja je utvrđeno da su Sunce i hleb dva najčešća fetiša u Srba. Svakako, u stopu ih prate svetac, slava, danak; a ponekad i neki ređi i arhaični kao što su crkven direk, sitno žito ili panaija.
Ova pojava ponekad evoluira u bizarnost. Pri tom su najčeći akteri bliska svojta i psi.
Široko je prihvaćeno verovanje da su najteži slučajevi ovog fenomena razvijeni kod kočijaša. Premda u današnje vreme nema puno kočijaša, moderna nauka ne može da potvrdi ovu tezu. Ipak, teški oblici su primećeni kod sportista, političara, vozača i u redovima ispred šaltera.
Ovakav fetišizam jošuvek nije prihvaćen u širokim društvenim krugovima. Neki ga se gnušaju javno, drugi ne smeju sebi priznati da su pogođeni sindromom. Nije poznato da li postoji neka organizacija koja se bavi ostvarivanjem prava ili organizacijama parada akutnih afektnih fetišista.
Postoji inicijativa u uskim naučnim krugovima da se naziv ovog poremećaja promeni u Vilićev sindrom, po izvesnom gospodinu za kog se smatra da ima sve klasične simptome AAF-a.
