Iz ugla uzvišene gospode, koja se nastanila u uži i širi centar Beograda:
Linije beogradskog GSP-a koje saobraćaju do prigradskih naselja, u kojima je i bog rekao laku noć, a nema nameru da poželi "Dobro jutro." (čitaj Sremčica ili Rušanj). Označeni su različitim kombinacijama od tri broja, a varijacije u slaganju cifara, mogu se istražiti, prilikom zaposlenja u firmi, čije je sedište u Ugrinovcima.
Iz ugla običnih smrtnika, jedino sredstvo koje ih može odvesti do željene destinacije. Svetlo spasa prilikom hladne noći, u kojoj se smrzavaš k'o ciganče na vetru. Ukoliko se četiri godine voziš linijom, čija je početna stanica kod kafane "Malo Kijevo" na Vidikovcu, a poslednja špediciono preduzeće "Bora Kečić", autobuse lokalce, možeš da obožavaš ili prezireš. Neki od popularnih "Seljobusa" su redovni i povezuju centar grada sa prigradskim naseljima, dok su drugi lokalni, služe kao jedina nit koja povezuje Sjebanište sa Okoguzištem, a na iste se čeka i po sat vremena.
601,602 surčinski
511 Sremčica - Glavna železnička stanica, popularni "petsto seljak"
521 "pesto dvaes gedža"
542 stara linija, nekada među radnicima rakovačkog basena popularan kao "Konkord"
531,532 Rušanjci
533 "Grobljanac" okreće se kod groblja "Orlovača"
107 PADINSKA SKELA - DUNAVAC
110 PADINSKA SKELA - ŠIROKA GREDA
300 i kusur Zaklopača, Ritopek, Boleč
400 i kusur Sedneš na Voždovcu pa gde stigneš, stigneš.
