Beograđani

U užem smislu, stanovnici jedne uske urbane regije čija je najjužnija urbana tačka Resnik. Najmanje je onih čiji su se navrdeda i sa očeve i sa majčine strane rodili tu. Po jednom istraživanju, broj takvih iznosi manje od hiljadu. Dakle, ostatak od milion dvesta trideset šest hiljada stanovnika ne pripada toj grupi, jer već u drugom, eventualno trećem kolenu, vuče korene sa sela.
Beograđanin je spoj nacionaliste i evropejca, urbanog i ruralnog, tradicionaliste i modernog čoveka, na granici Šumadinca i Vojvođanina. Beograd je postao ono što jeste zahvaljujući selima kao što su Mirijevo, Viline Vode, Resnik, itd, koji su prerasli u industrijske zone.
Stari deo Beograda, od Kalemegdana do Vukovog spomenika, takozvani krug dvojke, može peške da se pređe. Ostatak je periferija i to se oseti čim se malo mrdne od te linije (Karaburma, Mirijevo, Zvezdara, Banjica...)
Ljudi koji niti oru zemlju niti dižu solitere, niti piju pivo ispred zadruge niti rade posao Čendlera Binga. Većinom srednja klasa, profesori, nastavnici, učitelji, šalterski službenici, daktilografi, pisari, u stara vremena ćate...