Sorta bubnjara koja je videla da nema `leba od sviranja po garažama i zadimljenim lokalima, pa je trbuhom za kruhom počeo da nastupa u nekom od fensi bendova koji sviraju po svadbama. Karakteriše ga ludački pogled koji je dobio od previše izlaganja njemu do skoro nepoznate muzike i upadanje u trans i soliranje dok pevaljka uzima pijanim gostima pare.
Negde u Srbiji, leta Gospodnjeg 2013. prosečna srpska svadba...
Pevač i Pevaljka (ne bi bio fensi bend da nemaju i pevača uz pevaljku) zagrevaju već zagrejane goste uz dobro poznati repertoar kvarteta Lepa, Šapke, Silvana, Toma i sve to kao najava za vrhunac zvan Šemsa Suljaković i pesmu Pristajem na sve... Krecu prvi taktovi pesme i kod bubnjara se pojavljuju prvi tikovi u vidu prejakog udaranja činele... Dolazi i vreme refrena i ludački pogled kod bubnjara poprima izgled i poziciju očiju kao kod dede iz Radovana Trećeg kad se hvatao za šljivu i krece solaza u stilu Nicka McBraina iz najboljih dana. Klavijaturista ne napuštajuci svoju poziciju uspeva da sutne bubnjara koji se vraća iz transa i brzo prekida svoju solažu dok pijani gosti nisu počeli da divljaju zbog kvarenja pesme njenog visočanstva Šemse.
naprotiv, vole gosti da čuju malo improvizacije, pogotovo od strane bubnjara, ipak je on nosilac ritma i dinamike u takvom bendu. Ono, klasičan moravac u palicama umešnog bubnjara podseća da dobru trešericu. i što je najbolje, kolo postaje brže, a sise? E, sise su već druga priča hehe
+
Plus
Sugerišem da suzbiješ previše gomilanja "svirati" u prvoj rečenici. Npr. sa "nastupati".