Potpuno nebitan turnir ako se igra u vreme Svetskog prvenstva.
Najstariji, najcjenjeniji teniski turnir sa najvećom i najdužom tradicijom (tzv. nezvanično prvenstvo svijeta, jedan od 4 Gren Slema), poznat po tome što se igra na travnatim terenima All England Club-a, jagodama sa šlagom kojima se naslađuje publika i pravilima oblačenja koja nalažu da igrači igraju u bijeloj opremi.
Ovako će vam Vimbldon predstaviti novinari koji prenose ovaj turnir.
U stvarnosti to izgleda ovako: Rasistički turnir (bijeli sport) gdje razmaženi Englezi dolaze da liječe komplekse i usput vide pobjedu nekog od britanskih tenisera (što se nije desilo već nekoliko decenija) a čak su i brdo u blizini nazvali po Timu Henmanu, liku koji je na guzove uspio da prismrdi polufinalu par puta, a inače sa sportske tačke gledišta ubjedljivo najdosadniji turnir jer forsira igrače koji igraju servis-volej igru, tako da prosječan gem traje minut i po, a što se trave tiče poslije trećeg dana ovaj turnir se ne igra na travi već na poljoprivrednom dobru PIK Zemun.
Uporediti užitak gledanja Vimbldona i Rolan Garosa je kao porediti neki ruski amaterski home video sa vrhunskim umjetničkim djelima u režiji Breda Armstronga sa Rokom, Ronom, Dženom i Trejsi.
Ovamo (u prvom slučaju) em je teren očerupan i jadno izgleda, em sama igra kratko traje.
Sjedanje na zidu sa ostalim nejebačima i blago okretanje glave tamo-vamo za dobrim pičkama.
Otvoreno prvenstvo u košenju trave na livadi tokom ljetnje sezone.
