Peripatetičari

Filozofska škola koju su sačinjavali Aristotel i njegovi učenici. Prema legendi, Aristotel je imao običaj da svoja predavanja obavlja u toku šetnje sa svojim učenicima. Mnogi će reći da je i to samo još jedno "čudaštvo" svojstveno filozofima, ali ja se ne bih složio. Naime, sam sam uočio da se za vrijeme šetnje i uopšte fizičke aktivnosti stvari bolje pamte, a i uopšte - mozak bolje funkcioniše. To se dešava jer je tada jača cirkulacija krvi, a i opšti stepen budnosti je na mnogo višem nivou, nego u zatvorenoj zagušljivoj prostoriji, punoj buke i šuškanja kada slušate predavanje, i to uglavnom dosadno. Šetnja je doprinosila i većoj prisnosti između Aristotela i učenika, koji su mu tako mogli u opuštenijoj atmosferi postaviti mnoga pitanja, što bi se vjerovatno ustručavali u učionici ili amfiteatru. I dan danas je moguće biti peripatetičar. Sve što vam je potrebno su dva mobilna telefona. Za vrijeme dosadnog predavanja sa jednog telefona sebi pustite neku podsticajnu muziku i učite nešto "deseto" ili igrate "vješala" sa kolegom do vas, a drugim telefonom snimate zvučni zapis predavanja (ako mu je dobar mikrofon). Onda kad ste raspoloženi odete lijepo u park ili negdje drugo u prirodu, slušalice na uši i slušate predavanje, vjerujte mi lakše bi ga svarili nego na faksu/školi. Ja još to nisam isprobao, ali sam zato slušao neke podcast-e na italijanskom u šetnji i vjerujte da je mi je bila mnogo bolja koncentracija i nivo razumijevanja nego kad to isto radim u kući.