Konstantna i neizdrživa potreba za uzimanjem mita. To je ozbiljna bolest koja nije izlečiva medicinskim putem, ali se može lako i uspešno lečiti saradnjom policije i pravosuđa. Na žalost, u ovim institucijama upravo i ima najviše obolelih, što izlečenje, iako teoretski moguće, čini u praksi neizvodljivim. Osim gorepomenutih - policije, pravosuđa i zdravstva, mitomana ima i u raznim drugim oblastima života i rada - gde god ima mogućnosti za davanje i primanje mita. Dakle svuda.
To je specificno raspolozenje mog deda Dimitrija, od miloste prozvanog Mita.
"Kad sam ja bio mladji znas, ljubi te deda... nisam ti pricao..."
"Jesi, deda, pricao si mi sto puta..."
"Cekaj, ovo ti nisam pricao..."
Srpski specijalitet.Spravlja se u istorijski znachajnim trenucima radi ochuvanja i unapredjivanja nacionalne svijesti.Za pripremu je potrebno: 90 kg izmishljene istorijske lichnosti koja ubija neprijateljskog vodju (u skorije vrijeme je teze izmisliti nekog te se pribjegava modifikaciji postojecih,istaknutijih lichnosti koje su svojim prkoshenjem "novom svjetskom poretku" ili pak punjenjem svojih dzepova na rachun srpstva i na nesrecu svog i "neprijateljskih" naroda dokazale da su herojskog kova), puno hiperbole,subjektivna adaptacija dogadjaja.Sve to zapeci u desetercu i konzumirati vjekovima.Na kraju svi porazi postaju pobjede.Prijatno.
U nedostatku mesta u Vujaklijinom ili kojem drugom rečniku na internetu postoji mnoštvo sajtova, među njima Vukajlija, gde možete da vidite na kakav sve način ljudi vole da razgovaraju na opšte zgražavanje lingvista. Tako da se tamo može videti da ljudi fejsbukuju, fejsbuče, da im je fejs ubagovao. Ili čak poređenje čuvenog prideva „kul”: kul, kulji, najkulji.
Emisija RTS-a "Oko Magazin · 24. Novembar 2009.