Pesme koje su obeležile kraj veselih devedesetih i početak još veselijeg 21. veka. Ove pesme su uglavnom bile u izvođenju repera i hip-hopera, najčešće grupa iz Beograda, koji su saosećali sa narodom i slali poruku istom da je režim loš, da je život i sistem vrednosti još gori, da smo u kurcu i da nam treba spas. Ove grupe su mahom imale i podršku najpoznatijeg nezavisnog i slobodarskog medija, tako da su uvek imali dobar odjek u javnosti. Među njima je prednjačio Beogradski Sindikat, a pesme i poruke su većini poznate.
Danas, međutim, da li zbog toga što nam teče med i mleko, što smo na korak od EU, što živimo u pravnoj državi gde nema kriminala, a još manje korupcije, ovakvih ili sličnih grupa nema. Pored Napoleona, Dobermena, Šoneta i Neše i sličnih, koji predstavljaju nusproizvod ovog našeg integrisanja u civilaziciju, možda jedinu nadu za ozdravljenje anti-vladine rep scene predstavlja:
