Dojke Snežane Savić

Dojke uz koju je svaki punoglavac iz osamdesetih i devedestih transcendirao ka novim horizontima, budio plamen svoje muškosti, prava prekretnica kojom se povlači crta između dečaka i alfa muškarčine. Prvo masturbiranje i maštanje tog omnipotentnog prizora menja primitivne poglede prema ženama, i stvara kolosalnu dozu sigurnosti i odvažnosti koja te prati tokom čitavog života. Još se pamti scena "Žikine Dinastije" u kabini Beovoza, anoreksični Nikola Kojo koji se verovatno u to vreme stihijski borio sa karcinomom jednjaka, kao jedino objašnjenje za njegovu neuhranjenost, i taj furijski Snežanin pad sa kreveta u njegovo naručje. Prvi pogled, prvo viđenje te graciozne skulpture njehih grudi i tih gregorijanskih kupola na samom vrhu, iznenađenje nad iznenađenjima, nešto što je čak izazvalo kolaps ega i trenutnu impotenciju kod budućeg debelog smrada, a kamoli kod nas običnih smrtnika. Tada viđena, i nikad više. No, taj jedan prizor je bio dovoljan.