Najgora opcija za učenika, odnosno radnika, koji koristi tu vrstu prevoza. Ustane u 6 časova ujutro, ode do škole, odnosno preduzeća, pospan, nadrkan, nikakav, jer se od jebenog ponedeljka nije naspavao ko čovek, tamo ga jebu do besvesti profesori, odnosno poslovođe, zajedno sa kolegama. Ukenja ga nekako da ne mora da ostane na zadnjem času, odnosno prekovremeno, trči na autobus da bi stigao na vreme mada isti kasni 15 minuta pa je uzalud potrošio kalorije. Psihički se sprema i zauzima poziciju za iscrpljujuću i mukotrpnu borbu sa penzionerima oko sedišta i u tom trenutku dolazi autobus potpuno pun, bez ijednog slobodnog sedišta, čime ruši snove gore pomenutog učenika, odnosno radnika.
Šta misliš ko je primer?!
