Beogradske poturice

Kad su Turčinu krvave ruke do lakata, poturici moraju do ramena. Beogradske poturice prate tradiciju Beogradskog pašaluka i folklora koji su ostavili Turci pre nego što su ih naši dedovi oterali nazad u Malu Aziju. Poturica Beogradjanin peni od besa na svakoga ko kaže da je naš glavni grad najobičnija selendra puna skorojevića koji su se zapatili i naselili tu i sada glume gospodu. On je veći Beogradjanin od svakog drugog pravog* (iako je tek prva{a možda čak i nulta, što je najčešća kombinacija} generacija naseljena na plodnom tlu naše "metropole"). Udara se u grudi i urliče dok je spreman da se pobije sa tobom, kada mu kao realni kritičar Beogradizacije kažeš da je Beograd rupetina bez dna koja pojede i potroši više nego cela Srbija. A besni kao ris ako slučajno čuje da Beograd nije metropola(nažalost).