Novonaseljak

Tip koji je poslat sa sela, od strane roditelja, da bi izučio zanat, kod svog ujaka, proverenog iskusnog keramičara, koji je desetak godina radio u Rusiji, a nisu mu nepoznanica ni Irak i Libija, priča se da sam Gadafi još uvek sere u šolju čiju je dasku prvi, ujak, zamočao. Novonaseljak živi u neomalterisanoj kući,"stavljenoj pod prvu ploču", negde na okrajku grada, koju, mu je otac započeo još davnih "Antinih godina", sa prilično velikom okućnicom za gradske uslove. U slobodno vreme obrađuje lep,pretežno šljivama zasađen, voćnjak uz zvuke Sinana Sakića koji odjekuju okolinom sa muzičke mini linije čiji zvučnici, specijalo za tu priliku, stoje na prozoru kuće koji gleda na dvorište, to zavijanje ponekad nadjača lavež ogromnog šarplaninca vezanog lancem ispred položenog limenog bureta za naftu, koje je ujedno i "kućica" psu.Prezire zapad i Ameriku i časti celu kafanu kad reprezentacija Srbije pobedi u fudbalu. Auto još uvek nema ali je kibicovao jednog golfa, čeka se samo finansijska injekcija sa sela. Na žene gleda kao na nužno zlo, "omrsio" se dva puta od dolaska u grad, prvi put kad je ujak nagovorio svoju staru jebaljku da omladincu pokaže "neke stvari", a drugi put kad mu je mlada kasirka iz obližnjeg maksija, u danima pojačane reakcije na dejstvo feromona, uz račun tutnula u ruke i broj svog telefona, ponešena utiskom koji su odavale njegove žilave, od ramena, dlakave ruke i crno lice prekriveno trodnevnom bradom.