Žargonski naziv za pretke današnjih srpskih porodica, koji behu rođeni između, približno 1850.-te i 1875.-te godine 19.-og stoleća, koji behu čitav svoj vek, pošteni, pametni i vispreni seljani, iako ponekad, na svoju ruku, behu dobre gazde svojih domaćinstava i uzorni očevi svojih seoskih porodičnih zadruga...
Ti ljudi behu upamćeni od strane svoje okoline, društva, ali i od potomaka, jer dobar deo njih je doživeo neku starost,
kao velike drugarčine, mangupi, boemi i sve u svemu, kao vispreni, dobri i veliki ljudi...
Oni behu pripadnici starije i srednje generacije vojnika Velikog rata i očevi srednje i mlade generacije hrabrih srpskih boraca iz Velikog rata (1914-1918)...
Pored svih gore navedenih podataka i odlika o precima poznatim kao ,,ludi Milojko, znatan deo njih se više puta ženio, imao više dece, ali i ljubavnica, ili nešto od ovoga, što doprinosi njegovoj muževnosti i reputaciji muškarčine...
Prema nekom pravilu, svaka srpska porodica ima nekog svog pretka, ,,ludog Milojka'', koji je bio starija ili srednja generacija ratnika I Svetskog rata...
Ukoliko neka porodica ne bi imala pretka - ,,Milojka'', onda bi imala dedu, koji beše mladić u vreme Vel. rata, koji bi bio prva generacija od ,,ludog Milojka'' i delimično nadomestio nedostatak ,,pretka Milojka''...
Generacije ratnika iz Vel. rata: stara (rođeni tokom perioda 1850.-1868.),
srednja (1869.-1879.) i
mlada (1880.-1900.).
Fenomen ,,ludog Milojka'', popularizovan je najpre u srpskoj humorističkoj mini-seriji ,,Ljubav na seoski način'' (1970.) i kasnije u filmovima ,,Žikina dinastija'' (1985.) i ,,Žikina dinastija II'' (1986.), u kojima se čuveni predak glavnih junaka, spominje...
Prosečni životni put prosečnog pretka ,,ludog Milojka'':
Rodio bi se tokom sedme ili osme dekade 19.-og veka, od obrazovanja bi imao četvorogodišnju osnovnu školu ili bi ga obrazovao pismeni rođak.
Oženio bi se u proseku u 22. godini starosti, posle odsluženja vojnog roka.
On beše pošten, inteligentan, vispren i vredan čovek sa sela.
On beše drugarčina, lafčina, beše boem veseljak, lumper i gurman...
Znatan deo njih je bio i borac iz Vel. rata...Imao je u proseku petoro dece, od kojih bi makar jedan bio sin, očev naslednik, koji bi verovatno bio borac Vel. rata...
Deo njih bi postali udovci u dvadesetim godinama, zbog postporođajnih komplikacija, tuberkuloze, boginja itd., ili u srednjim godinama, zbog istih i sl. razloga...
Znatan deo njih bi se ponovo oženio i nastavio život dalje...Nasledili bi imanje od oca i svojim radom, trudom, ali i nasleđem, uvećali bi imetak...
Ti su ljudi obično umirali u 70.-im i 80.-im godinama starosti, a bilo je i onih, koji su umrli kao petostruko punoletni...
Ostavili bi iza sebe (relativno) brojno potomstvo, dobro ime i dobar imetak...
