Teorija prema kojoj iz nekog neobičnog, dosad nerazjašnjenog, razloga bolje uspevaju ljudske jedinke koji upotrebljavaju strune na tamburici od onih koji ih koriste na gitari,pogotovo električnoj, na violini,a naročito na harfi (što je veoma apsurdno jer su tu najbrojnije i najveće).
Dalji problemi u ovoj teoriji nastali su utvrđivanjem paradoksalne pojave da čak i violinske strune mogu da donesu uspeh korisniku ukoliko se nalaze u sastavu nekog ciganskog ili sličnog orkestra,iako u sastavu filharmonijskog garantuju poražavajuće posledice po socijalni status i prihvaćenost pojedinca.
U suštini,jedino što su naučnici dosad sigurno ustanovili je da sviranje po nevidljivim strunama bespogovorno obeležava potpune luzere, osuđene na nerasplođavanje.
