Mirisne hronike
Cassiel
2019-03-18 20:02:06 +0000
Miris je čulo koje daje teksturu životu, jezik koji definiše grube obrise stvari koje nas okružuju...Miris može da nas upozori ili da dozu povjerenja.Može da odluči u koga ćemo se zaljubiti.Miris može da pomuti um i da bude ozbiljan okidač za emocije.Može da nas ošamuti i odvede u raj.
Dok muzika otvara portale za nove svjetove i maštarenja, miris vraća u one u kojima smo već obitavali.
Nesvjesni dnevnik koji mozak vodi o našem životu.
Većina mojih sjećanja zapisana su u mirisima...
Miris bakinne proje dok se puši na kuhinjskom stolu...Miris svježe pokošenog sijena negdje u avgustu...Miris drvenog namještaja u ujakovoj sobi, koji je baka prekrila čaršavom da sačeka njegov povratak...Miris majkinog cvijetnog vrta u kasno proljeće...Miris Luninog krzna poslije igre na kiši...Miris jeftinog vina u plastičnoj ambalaži sa proslave koji tjera na povraćanje...Miris njene kože, njenog vrata, tamo ispod uha...gdje ušna resica stvara hlad...
3
24
:
3
"Jedan od 'onih' sajtova (za ljude sklone crnjaku - mislim na humor, ne na vino). Poželite ponekad da se nasmejete kao Draguljupče nakon valjano okončane "psine"? Mislite da cenzura ne treba da postoji? Mislite da nema preosetljivih tema i nedodirljivih osoba? Na ovome sajtu ćete naći sebe!!! Dakle - samo za vickaste: vukajlija.com"
SerbianForum | 13. Februar, 2010.
Poeta, nema šta.
Preljepost
Lepo formulisano, Cassiel
https://vukajlija.com/mirisi-detinjstva